محققان در حال تلاش براي توليد بافت مصنوعي زنده با استفاده از نوعي چاپگر جوهرافشان هستند.

 اين كار در مراحل ابتدايي قرار دارد؛ اما با پيشرفت تكنولوژي مي توان در آينده نمونه‌هاي بيولوژيكي آن را توليد و براي آزمايش داروهاي جديد استفاده كرد.

پروفسور "يورگن بروگر" سرپرست تيم تحقيقاتي مركز EPFL تأكيد مي‌كند كه هنوز بافت مصنوعي زنده توليد نشده است و محققان همچنان در حال كار بر روي تكنيك توليد ساختارهاي زنده مصنوعي مشابه بافت هاي انساني با قابليت رشد سلولي هستند.

اين تحقيق، ضمن ارتقاي روش‌هاي كاشت سلول مي‌تواند در آينده به عنوان روش پايه براي توليد و ساخت مواد بيولوژيكي در سه بعد مختلف مورد استفاده قرار گيرد.

تكنولوژي جديد در آينده اين امكان را فراهم مي سازد كه با يك قطره بتوان بافت مصنوعي زنده را پرينت گرفت.

به گفته پروفسور "ماتياس لوتلف" از لابراتوار سلولهاي بنيادي EPFL، براي دستيابي به اين تكنولوژي مراحل مختلفي بايد طي شود كه شامل تهيه جوهر مورد نياز براي پرينت و مواد اوليه براي توليد است، اما مخلوط كردن مواد به تنهايي كافي نيست چرا كه سلولها به شيوه‌اي اتفاقي و تصادفي رشد مي‌كنند و به بافت زنده تبديل نمي‌شوند.

سلولها براي رشد به محيطي نياز دارند كه سيگنال‌هاي درست براي آنها فراهم مي كند كه باعث بروز رفتار خاص در سلولها مانند تكثير، مهاجرت، تمايز يا مرگ مي شود.

در بافت‌هاي طبيعي اين سيگنال‌ها از طريق مولكول هاي ماتريكس برون سلولي (ECM) ايجاد مي‌شوند. با بررسي ارتباط بين سلولها و ارتباطات بين سلولها و مولكولهاي ECM محققان قادر خواهند بود اين ماتريكس را بازسازي و احيا كرده و نوع جديد از جوهر بيولوژيكي توليد كنند.

محققان از يك نوع ژل خاص به عنوان پايه توليد بافت مصنوعي استفاده كردند. با كمك اين ژل كه از كلسيم متمركز تهيه شده است، هر قطره جوهر شكل اوليه خود را حفظ كرده و پخش نشد.

در اين حالت عناصر بافت‌هاي مختلف به صورت غيرقابل كنترل با هم مخلوط نشده و فرايند پليمريزاسيون سريعتر صورت مي‌پذيرد كه محققان را قادر مي‌سازد چندين لايه راروي هم مونتاژ كنند.

با كمك پيشرفت‌هاي تكنيكي و بيولوژيكي محققان به سمت توليد و پرورش بافت هاي زنده كه سلولها مي‌تواند در آنها رشد كنند، پيش مي‌روند.

از جمله دستاوردهاي اين تكنولوژي در آينده، توليد ساختارهاي سه بعدي مشابه بافت هاي انساني است كه مي‌تواند به عنوان نمونه‌اي براي آزمايش داروهاي جديد مورد استفاده قرار گيرد و نياز به آزمايشات بر روي حيوانات را كاهش دهد.

 تلسکوپ فضایی هرشل تصویری جدید و باشکوه را از یک هدف قدیمی ستاره شناسی ارائه کرده است، تصویری از سحابی عقاب که با نام رسمی M16 نیز شناخته می شود.

این منطقه متراکم از گازها و غبارهای کیهانی در فاصله 6 هزار و 500 سال نوری از زمین قرار گرفته و میزبان تعدادی از ستاره های درخشان است. تشعشعات ناشی از این اجرام درخشان منجر به تراشیده شدن مجسمه هایی از ابرها و گازهای شده و ستونهایی زیبا را به وجود آورده اند.

در مرکز این تصویر می توان ستونهایی را مشاهده کرد که از زمانی که تلسکوپ هابل در سال 1995 آنها را مشاهده کرد، به نام ستونهای خلقت شهرت پیدا کرده اند. اما آنچه هرشل و هابل در این سحابی دیده اند کاملا متفاوت از یکدیگر هستند.

هابل نور ساطع شده از ستونها را به تصویر کشیده است و هرشل ستونها را در میان نوری که آنها را در بر گرفته به تصویر کشیده است.

 گروهی از ستاره شناسان آمریکایی موفق شدند در فاصله 420 سال نوری از زمین سیاره ای را کشف کنند که به نظر می رسد همزاد کیهانی سیاره زحل باشد.

یکی از روشهای شناسایی سیارات فرامنظومه خورشیدی ردیابی مسیر عبور آنها از مقابل ستاره خودشان است. اما زمانی که سیاره ای هر 54 روز یکبار از مقابل ستاره ای شبیه به خورشید عبور کند یک گرفت غیرعادی را ایجاد کرده و بنابراین می تواند با شگفتی بیشتری توجه ستاره شناسان را جلب کند.

محققان دانشگاه روچستر و رصدخانه "سرو تولولو" در شیلی سیاره ای را که همزاد دور دست زحل است درحال عبور از مقابل ستاره اش شناسایی کردند.

این ستاره که 1SWASP J140747.93-39452.6 نام دارد در منطقه "اتحاد کژدم- قنطوروس" واقع شده است و از نظر اندازه شباهت بسیاری به خورشید دارد اما از نظر سن بسیار پیرتر از ستاره ما است. به طوریکه این ستاره 16 میلیون سال و خورشید تنها 5 میلیون سال سن دارد.

"اتحاد کژدم- قنطوروس"، یک منطقه ستاره ساز است که در فاصله 420 سال نوری از زمین واقع شده است.

براساس گزارش زی نیوز، دانشمندان هنگام رصد این ستاره، منحنی از نور را رصد کردند که به دلیل عبور سیاره ای از مقابل آن ساخته شده بود.

این ستاره شناسان با تهیه یک گرافیک از شدت نور در زمان، تغییرات شدیدی را در یک دوره 54 روزه مشاهده کردند و دریافتند که این سیاره توسط حلقه ای که شبیه به حلقه های زحل است احاطه شده است.

  2 دانشگاه صنعتی اصفهان و شیراز و سازمان پژوهشهای علمی صنعتی ایران اقدام به راه اندازی نیروگاههای فتوولتائیک کرده اند که در این نیروگاه های 20 کیلوواتی با استفاده از پانل های خورشیدی، انرژی خورشیدی به الکتریکی تبدیل می شود.

فتوولتائیک یا سلولهای خورشیدی سیستمی است که انرژی خورشیدی را به انرژی الکتریسیته تبدیل می کند.

استفاده از سیستمهای فتوولتائیک به ما این قابلیت را می دهد که محیط زیست پاکیزه ای داشته باشیم؛ چرا که سیستم تولید الکتریسیته فتوولتائیک اثرات جانبی بسیار ناچیزی بر طبیعت دارد و‌ برخلاف سوختهای فسیلی که تجدید ناپذیر هستند و روزی به پایان می رسند، انرژی خورشیدی منبعی تجدید پذیر به شمار می آید و تا روزی که حیات در کره خاکی وجود دارد قابل استفاده و بهره برداری است.

به گفته مدیر عامل سازمان انرژیهای نو ایران (سانا)، ایران دارای وضعیت مناسب در تولید انرژی از منابع تجدیدپذیر چون خورشید و باد است به گونه ای که متوسط تابش خورشید در ایران 5 کیلو وات ساعت بر متر مربع در روز است و بیش از 300 روز آفتابی  دارد.

یوسف آرمودلی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به وضعیت وزش باد در کشور خاطر نشان کرد: کشور توانایی نصب نیروگاه بادی با ظرفیت 15هزار مگاوات برق را دارد و مطالعات اخیر ما نشان داده که این ظرفیت را می توان تا 40 هزار مگاوات افزایش داد. این در حالی است که توان دو نیروگاه بادی نصب شده در کشور 300 میلیون کیلو وات ساعت است که توسط دو نیروگاه دولتی تولید می شود.

نصب نیروگاه های فتوولتائیک در دانشگاه ها

مدیر عامل سازمان انرژیهای نو ایران از نصب نیروگاه های فتو ولتائیک در 20 دانشگاه خبر داد و گفت: با حمایت مالی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری در 20 دانشگاه کشور نیروگاه های خورشیدی فتو ولتائیک با توان 20 کیلو وات نصب می شود.

آرمودلی با بیان اینکه در حال حاضر 20 دانشگاه کشور نسبت به نصب نیروگاه فتوولتائیک اقدام کرده اند، خاطر نشان کرد: طبق برنامه قرار است این نیروگاه ها در کلیه دانشگاه های کشور نصب شوند که در فاز اول 20 دانشگاه را در بر می گیرد و در سالهای بعد به کلیه دانشگاه ها تسری می یابد.

بهره برداری از نیروگاه خورشیدی در دانشگاه شیراز

وی با اشاره به راه اندازی پایلوت نیروگاه خورشیدی در دانشگاه شیراز، خاطر نشان کرد: نیروگاه خورشیدی به صورت پایلوت در دانشگاه شیراز نصب شده است که این طرح با همکاری دانشگاه شیراز و وزارت نیرو در سانا اجرایی شد.

مدیر عامل سازمان انرژیهای نو ایران با بیان اینکه این نیروگاه یک نیروگاه حرارتی "پارابولیک" است، توضیح داد: این نیروگاه با استفاده از آینه می تواند هم به صورت مستقیم حرارت تولید کند و هم انرژی خورشیدی را به انرژی الکتریکی تبدیل کند.

آرمودلی با اشاره به مزیت های این نیروگاه ها نسبت به نیروگاه های فتو ولتائیک، اضافه کرد: نیروگاه های حرارتی قابل نصب در نقاط مختلف است. علاوه بر این نیروگاه حرارتی می تواند انرژی الکتریکی مورد نیاز بخشی از شب را تامین کند در حالی که نیروگاه های فتو ولتائیک با غروب خورشیدی قابل استفاده نیستند.

بهره برداری از سیستم فتوولتائیک در دانشگاه صنعتی اصفهان

به گزارش خبرنگار مهر، پژوهشگران دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه صنعتی اصفهان نیز نیروگاه خورشیدی فتوولتائیک 20 کیلوواتی را تولید کردند که در آینده به بهره برداری خواهد رسید.

پانل های مورد نیاز این نیروگاه توسط دو شرکت ایرانی تولید شده است. این پانل ها قادر به تولید 20 کیلووات برق از انرژی خورشید است.

راه اندازی نیروگاه خورشیدی در سازمان پژوهشهای علمی صنعتی

سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران سومین مرکزی است که اقدام به تولید انرژی از خورشید کرده است این نیروگاه خورشیدی فتوولتائیک از 90 پانل خورشیدی 245 واتی تشکیل شده که میزان انرژی الکتریکی تولید شده از این نیروگاه 20 کیلو وات است.

این نیروگاه همچنین دارای سه مبدل الکتریکی جریان مستقیم به متناوب است که برای تزریق انرژی الکتریکی حاصله از نیروگاه به شبکه محلی و سراسری مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

 یک شرکت کره ای تولیدکننده دستگاههای الکترونیک مصرفی از اولین تبلت مجهز به حمایت شبکه نسل چهارم موبایل رونمایی کرد.

شرکت "ال. جی" رسماً اولین تبلت برپایه LTE را معرفی کرد. بنابراین، مهمترین ویژگی این تبلت که Optimus Pad LTE نام دارد سازگارپذیری آن با شبکه های نسل چهارم موبایل است که امکان دسترسی به اینترنت با سرعتی به مراتب بالاتر از راه حلهای شبکه نسل سوم را فراهم می کند.

اما علاوه بر این ویژگی، تبلت جدید کره ای ها از خصوصیات فناورانه دیگری نیز برخوردار است که می توانند موفقیت احتمالی این دستگاه را در بازار رسانه تبلتها تضمین کنند.

Optimus Pad LTE مجهز به یک تراشه دو هسته ای 1.5 گیگاهرتزی Qualcomm SnapDragon، یک حافظه "رم" 1 گیگابایتی و حافظه فلاش داخلی 32 گیگابایتی برخوردار خواهد بود.

این دستگاه با وزن 497 گرم و قطر 9.34 میلیمتر، باریکتر و سبکتر از مدل قبلی تبلتهای سری Optimus Pad است.

تبلت نسل چهارم "ال. جی" دارای یک دوربین پشتی 8 مگاپیکسلی است که می تواند با کیفیت Full HD فیلمبرداری کند و یک دوربین جلویی 2 مگاپیکسلی که در تماسهای تصویری و برگزاری ویدیوکنفرانسها یک تصویر با کیفیت بالا را ارائه می کند.

Optimus Pad LTE امکان دسترسی به اتصالات "وای- فای"، بلوتوث و 4G LTE را فراهم می کند.

همچنین این تبلت به پورتهای "یو. اس. بی" و HDMI و شکاف کارت حافظه "میکرو اس. دی" حداکثر 32 گیگابایت مجهز است. باکتری 6 هزا رو 800 میلی آمپرساعت حداکثر 10 ساعت شارژ می ماند.

براساس گزارش وب نیوز، باوجود ویژگیهای قابل توجه این تبلت، هنوز تردیدهایی در مورد سیستم عامل آن وجود دارد.

درحقیقت، به گفته "ال. جی"، این تبلت با سیستم عامل "آندروئید 3.2" عرضه خواهد شد اما این تولیدکننده هیچ اشاره ای به طرحهای احتمالی برای به روزرسانی این سیستم عامل با نسخه جدید "آندروئید بستنی نانی 4.0" نکرده است.

این محصول ابتدا در کره جنوبی وارد بازار خواهد شد و سپس به سایر نقاط دنیا خواهد رسید. "ال. جی" خاطر نشان کرده است که ظرف هفته های آینده قیمت این تبلت را اعلام می کند.

 سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران اولین مسابقه بین المللی "کن ست" (cansat) خوارزمی که در آن دانشجویان اقدام به ساخت ماهواره با ابزارهای ساده ای چون قوطی های نوشابه می کنند، را برگزار می کند.

دکتر شروین امیری، دبیر اولین مسابقات cansat خوارزمی با اشاره به جزئیات برگزاری این مسابقه گفت: اولین دوره از مسابقات بین المللی cansat خوارزمی در شهریور ماه سال 91 برگزار می شود.

امیری، آشنا کردن دانشجویان با نحوه پرتابه ها را از محورهای برگزاری این مسابقه نام برد و یادآور شد: نهادینه کردن و توسعه علوم و فناوریهای پرتابه ها در سطح کشور و تقویت ارتباط مؤثر و هدفمند میان صنعت و دانشگاه، مراکز علمی و تحقیقاتی از جمله اهداف برگزاری این سری از مسابقات است.

منظور از مسابقات "کن ست" عرضه ساده ترین سیستم ها در زمینه هوافضا است که طی آن دانشجویان با هزینه های کم و با استفاده از قوطی های نوشابه اقدام به طراحی ماهواره خواهند کرد.

پیش از این نیز از سوی پژوهشگاه هوافضا مسابقات کن ست برگزار شد.

 دانشمندان آلمانی نوعی گوش نانویی ساخته اند که به عنوان کوچکترین گوش دنیا قادر است به صدای باکتریها گوش دهد.

اگر فکر می کنید که گوش انسان نمی تواند صداهای با بسامد کمتر از 20 کیلوهرتز را بشوند بهتر است نظر خود را عوض کنید.

چون به زودی خواهید توانست حتی صدای باکتریها و میکروبها را هم بشنوید.

درحقیقت، گروهی از محققان دانشگاه "لودویگ- مکسیمیلیان" در مونیخ آلمان نوعی گوش نانویی را ابداع کرده اند که قادر است اصوات تا 6 برابر زیر سطح آستانه شنوایی گوش انسان را بشنود. کوچکترین گوش دنیا می تواند فصول جدیدی از علوم آکوستیک و زیست شناسی را آغاز کند.

این گوش نانویی صداهای ساطع شده از میکروارگانیسمهایی چون ویروسها و باکتریها را می شنوند. این دستگاه کوچک برپایه یک نانو ذره طلا به بزرگی 60 میلیونیم میلیمتر (60 نانومتر) قرار دارد که در یک دسته نور لیزری به دام افتاده است.

براساس گزارش فیزیک وورد، دانشمندان آلمانی این دستگاه را در یک وسیله آبی میان دو چشمه صوتی قرار دادند. چشمه ای که پرقدرت تر است از یک سوزن تنگستنی ساخته شده که به یک بلندگو که در بسامد 300 هرتز می لرزد، متصل شده است.

چشمه ضعیف تر، دارای یک نانوذره طلا است که به صورت دوره ای توسط یک پرتو لیزر گرم می شود. این پرتو لیزر امواج صوتی را در بسامد 20 هرتز تولید می کند.

با روشن کردن یکی از این دو چشمه، لرزشهای تولید شده، نانو ذره طلا را در همان جهتی که امواج صوتی ایجاد می شوند به حرکت وا می دارند. به این ترتیب، با اندازه گیری این جابجایی می توان بسامد صوت را محاسبه کرد.

برپایه آزمایشاتی که این فیزیکدانان آلمانی انجام داده اند، گوش نانویی قادر است اصوات در مقیاس میکروسکوپی فراتر از توانایی گوش انسان را تا سقف 60- دسی بل بشنود.

این محققان در این خصوص توضیح دادند: "با استفاده از این گوش نانویی می توانیم نوع جدیدی از میکروسکوپهای آکوستیک را توسعه دهیم."

 ستاره شناسان نتایج رصدهای مستقیم خودکشی ستاره دنباله داری که در ماه جولای به سطح خورشید برخورد کرد و متلاشی شد را منتشر کردند.

اولین بار در ماه جولای گذشته برخورد و فروپاشی یک ستاره دنباله روی سطح خورشید رصد شد. اکنون دانشمندان ناسا پس از چند ماه بررسی درباره خودکشی این دنباله دار و برخورد آن به خورشید، نتایج تحقیقات خود را در مجله علمی "ساینس" منتشر کردند.

به گفته این محققان، وقوع چنین حوادثی می تواند جزئیاتی را درباره ماده ای که این دنباله دارها از آن تشکیل شده اند و خصوصیات پنهان اتمسفر خورشید را آشکار کنند.

در 15 سال اخیر، بیش از هزار و 400 تکه را کشف کرده اند که احتمالاً حاصل فروپاشی ستاره دنباله داری هستند که در حدود 2 هزار و 500 سال قبل به خورشید برخورد کرده است.

این اجرام آسمانی از خانواده دنباله دارهای "کروتز" هستند که به صورت جنون آمیزی در نزدیکی خورشید پرواز می کنند و تاکنون بسیاری از اعضای این خانواده با برخورد به ستاره ما دست به خودکشی زده اند.

باوجود این، تاکنون هیچ تلسکوپی برای اینکه بتواند این رویدادها را دنبال کند به اندازه کافی حساس نبوده است. اکنون دانشمندان با کمک رصدخانه دینامیکهای خورشیدی (SDO)، رصدخانه هلیوسفریک خورشیدی (SOHO) و رصدخانه روابط خورشید- زمین (STEREO) توانستند دنباله دار "کروتز C/2011 N3" را در حرکت دیوانه وار خود به سوی خورشید دنبال کنند.

"کارل اشریور"، ستاره شناس "مرکز فناوری پیشرفته لاکهید مارتین" در کالیفرنیا به مجله "اسپیس" گفت: "تماشای این دنباله دار بسیار شگفت انگیز بود. این دنباله دار، جرمی آسمانی به وزن حدود 60 هزار تن و به قطر 50 متر است.

اما در مقایسه با خورشید که یک میلیون برابر زمین است جالب است که این جرم کوچک می تواند به اندازه کافی نورانی دیده شود."

"اشریور"، مولف اول تحقیق درباره فروپاشی "کروتز C/2011 N3" در جزئیات نتایجی که در تازه ترین شماره مجله ساینس منتشر شد، نشان داد که این دنباله دار 4 جولای، دو روز قبل از نابودی شناسایی شد. در ابتدای رصد، طول دنباله این دنباله دار 10 هزار کیلومتر بود و این جرم آسمانی با سرعت 2.1 میلیون کیلومتر بر ساعت مستقیماً به طرف خورشید حرکت می کرد.

6 جولای، دنباله دار "کروتز C/2011 N3" توانست به عمق اتمسفر خورشید در فاصله حدود 100 هزار کیلومتری از سطح ستاره برسد.

درحالی که به خورشید نزدیک می شد تکه های بسیاری از آن در ابعاد بین خرده سنگهای کوچک تا حداکثر حدود 45 متر از آن جدا شدند و سپس دنباله دار کاملاً بخار شد.

از آنجا که قدمت دنباله دارها به زمان تشکیل منظومه خورشیدی باز می گردد جزئیات درباره مرگ آنها می تواند به درک بهتر اینکه سیارات چگونه از گاز و گرد و غبار سیاره ساز اولیه به وجود آمدند کمک کند.

درحقیقت، بررسی رفتار این دنباله دارها درحالی که در همسایگی خورشید در گردشند می تواند اطلاعات با ارزشی را درباره اتمسفر اسرارآمیز خورشید ارائه کند.

دانشمندان در شرایط عادی قادر نیستند این بخش از خورشید را رصد کنند چون نور این منطقه به اندازه ای نیست که توسط تلسکوپها دیده شود.

 محققان معتقدند با خوردن پاره‌اي از مواد غذايي مي‌توان سيستم ايمني بدن را تقويت كرد.

به گزارش شورت نيوز، آنان براي حفظ سلامتي در فصل زمستان خوردن انواع ماهي از قبيل ماهي آزاد، ماهي تن و ماهي قزل‌آلا را به دليل وجود امگا 3 فراوان در آنها توصيه مي‌كنند.

همچنين خوردن آجيل كه حاوي چربي‌هاي سودمند است براي تقويت سيستم ايمني بدن ضروري است.

محققان از ديگر مواد غذايي كه افزون بر تاثير مثبت بر سيستم ايمني بدن موجب پيشگيري از ابتلاي به آنفلو‌آنزا مي‌شود به پياز، قارچ، ماست، تخم مرغ، لوبيا، سبزيجات و انواع توت‌ها اشاره مي‌كنند.

 تلسکوپ عظیم ماژلان (جی.ام.تی) از 7 آینه عظیم 8.4 متری بهره خواهد برد که آن‌را به بزرگ‌ترین تلسکوپ فعال روی زمین (در آینده نزدیک) تبدیل خواهد کرد. در اینجا، دیگ ذوب این آینه‌ها را می‌بینید.

این هفت آینه در آزمایشگاه زیرزمینی ساخت آینه در دانشگاه آریزونا ساخته خواهند شد که زیر زمین استادیوم فوتبال دانشگاه واقع شده است. مهم‌ترین مرحله ساخت این آینه‌ها، ذوب کردن، شکل دادن و خنک‌کردن آن‌هاست که در دیگ چرخشی بزرگ انجام می‌شود.

در این دیگ که قطرش 8.4 متر است، 21 تن شیشه بوروسیلیکات تا دمای 1170 درجه سانتی‌گراد داغ شده و ذوب می‌شوند.

دیگ با سرعت مشخصی به چرخش درمی‌آید تا سطحی سهمی‌شکل به خود بگیرد (درست مانند وقتی که چای یا شربتی را درون استکان یا لیوان هم می‌زنید و سطح آن به یک سهمی‌گون تغییر می‌یابد).

بخش زیرین شیشه الگویی خانه‌زنبوری دارد و علاوه بر کاهش وزن، موجب می‌شود سطح خنک‌شونده بیشتر باشد و آینه سریع‌تر خنک شود.

مرحله خنک‌شدن یکی از مهم‌ترین مراحل تهیه شیشه است، چراکه نباید هیچ حبابی درون ساختار شیشه و بخصوص نزدیک به سطح آن ایجاد شود. فرآینده کاهش دما بسیار دقیق و کند انجام می‌شود و به همین دلیل معمولا چند ماه طول می‌کشد!

پس از تهیه شیشه، آن را به کمک ابزارهای کامپیوتری پولیش (جلا) می‌دهند. دقت پولیش به حدی است که ناهمواری‌های سطح شیشه بیش از 1 نانومتر نباشد.

پس از تایید کیفیت سطح، آن‌را به اتاقک خلأ منتقل می‌کنند و چند گرم آلومینیوم یا نقره بخارشده را به آرامی روی آن می‌نشانند. این لایه نازک فلزی که فقط چند مولکول ضخامت دارد، سطح بازتابنده آینه را تشکیل خواهد داد.

انجام مراحل فوق برای اولین آینه از 7 آینه تلسکوپ حدود 7 سال طول کشیده است! اما دانشمندان دانشگاه آریزونا امیدوارند این تمرین طولانی‌مدت به آنها کمک کند تا هر یک از قطعات بعدی آینه را در طول 2 سال به پایان برسانند.

با این حساب، ساخت قطعات اپتیکی تلسکوپ عظیم ماژلان که قطر موثر آینه‌اش 24.5 متر خواهد بود، حدود 10 سال دیگر به پایان خواهد رسید و حداقل تا 15سال بزرگ‌ترین تلسکوپ روی زمین باقی خواهد ماند. با این توان اپتیکی، تصاویر تلسکوپ عظیم ماژلان ده برابر شفاف‌تر از تصاویر تلسکوپ فضایی هابل خواهد بود.